De weken vliegen
voorbij en inmiddels is het al weer half maart. Gisteren zijn we bij een
veiling geweest voor het goede doel. ‘Save the Saba ecolodge’. Er werden vooral
veel schilderijen en tekeningen geveild, maar ik heb een geboden op een voucher
voor een diner bij Eden restaurant dus binnenkort lekker uit eten.
Vorige week zondag
ben ik weer wezen duiken. Ja,ja, ik weet het, alweer duiken . Het wordt zo
langzamerhand afgezaagd, maar deze twee duiken waren zo gaaf dat ik ze toch
even meer aandacht moet geven. De eerste duik gingen we naar ‘ the pinacles’
dit is een ‘onderwaterberg’ een plateau met mooi koraal en omdat het diep is
(25 meter aan de top) en ver weg van de kust heb je hier veel kans op haaien. Dit
keer waren er 7 in totaal en groupers (enorme baarsen) en het was super mooi. De
tweede duike begon normaal. Tent reef was de locatie en daar is het altijd mooi
duiken. We vonden eerst een zeepaardje en daarna nog bijzondere slakken. Daarna
vond ik een scorpion fish (die lijjken op een steen en zijn dus lastig te
vinden) en het aller bijzonderst was een klein slakje, zo groot als een kootje
van je pink. Het heet miniature Melo en hieronder zie je een foto. Zo prachtig!!
Ondertussen zijn ze
bij mijn huis aan het klussen. Erg vervelend voor mijn slaap ritme, maar het
was nodig om wat hout te vervangen, dus blij dat ze het doen. Gelukkig mag ik
het wel zelf gaan verven en kan ik dat dus op een tijd doen dat het mij
uitkomt.
Zoals beloofd ook
weer wat onderwijs. Ik liet de vorige keer een foto van een plant zien en
beloofde daar wat meer over te vertellen. De plant heet Agave Americana
ook wel de 'century plant' genoemd. De
plant heeft deze bijnaam omdat hij maar één keer, aan het einde van zijn leven,
bloeit. Dit is niet na 100 haar, zoals de naam doet vermoeden, maar ergens
tussen de 10 en 30 jaar. Elke dag loop ik langs deze plant en verbaas me over
hoe hoog en groot deze is. Ik heb hem niet opgemeten, maar ze kunnen wel 8 a 9
meter hoog worden. Ze bloeien geel, zoals je kunt zien en het krioelt er van de
bijen en banana birds. Als de plant helemaal is uitgebloeit zal deze sterven en
weer nieuwe planten vormen. Op Paris hill en Great hill schijnen er
verschillende te staan. Daar moet ik dus nog maar eens heen lopen.
Dat is misschien
een leuk idee om met mijn aankomende bezoek te doen. Ja, ja ik krijg weer
bezoek van 2 vriendinnen. Eerst lekker een lang weekend naar Anguilla en daarna
nog 10 dagen op Saba.
Mijn vorige bezoek
is inmiddels allang weer terug in het koude Canada. Ze gingen van plus 30 naar
min 30 in 4 uur vliegen. Brrr. Het was erg gezellig om ze hier te hebben.
Lekker BBQ-en bij Wells bay en naar de tide pools als hoogte punten.
Alhoewel... De mt Scenery was het letterlijke hoogtepunt en wat een mazzel dat
het net helder was voor een mooi uitzicht. Ook gezellig om iedere ochtend even
koffie met hen te drinken en de gebakjes productie kon ook omhoog.
Inmiddels heb ik
een assistent in de bakkerij, hij zegt weinig, doet zijn werk en maakt mijn
werk een stuk minder fysiek, zijn naam….Kalmeijer. Het is een ‘opmaker’ voor
niet bakkers, het is een machine die deegstukken voor mij vormt. Ik hoef nu
maar een klein deel zelf te doen en de rest doet hij. Erg handig dus.
Nu heb ik af en toe
ook een persoon die wel terugpraat om me te helpen, maar die helpt ook in de
winkel. Erg fijn om die erbij te hebben, alhoewel we soms te veel praten en ik
dan wel eens wat vergeet...oeps.
Komende week zijn
de eilandraad verkiezingen. Ik zal daar wat meer over vertellen in een volgende
blog.
Tot zover voor deze
keer...
