donderdag 19 september 2013

Geschiedenis en cultuur

Het is september en dat is te merken ook. Het is heeeel rustig op het eiland. Hotels en restaurants zijn deels gesloten. Nauwelijks toeristen op het eiland en vrienden zijn op vakantie. Dus ja dan gebeurt er niet zo veel. Je werkt, eet en je slaapt en wandelt wat. Waar moet je dan over schrijven op je blog?
Ineens zie je op facebook een filmpje langskomen met de uitleg en geschiedenis over Caribisch Nederland en je hebt het. Laat ik weer eens wat geschiedenis en andere dingen over het eiland schrijven.





Als je eerst even het de link opent en het filmpje kijkt dan weet je dat de BES eilanden (Bonaire, Sint Eustasius en Saba) Caribisch Nederland vormen. Ik ken alleen Saba en ik moet zeggen ze hebben een goed beeld van het eiland gegeven. Grappig om bekende gezichten voorbij te zien komen. Toch mist er natuurlijk ook van alles. Wat ze bijvoorbeeld niet vertellen is dat er vroeger maar een paar families op het eiland waren. Dus heb je iemand die Hassel heet dan weet je nog niets. Dit is de meest voorkomende naam en die familie is dan ook erg groot. Erg veel half broers en zussen en neven en nichten en… nou ja grote families. Zo heb je ook de Johnsons en Livingston. Inmiddels zijn er natuurlijk veel uitbreidingen. ‘Meneer Henk’ verteld verhalen van toen hij net naar het eiland kwam ergens in de jaren 60 of 70. Hij en zijn vrouw werden onthaald als helden, omdat er ‘nieuw bloed’ op het eiland kwam.

Wat je hier verder overal tegen komt zijn graven. Ja het is misschien geen leuk onderwerp maar het is wel waar. Loop je ergens zie je ineens een graf langs de kant van de weg. Natuurlijk heel oud, maar het is er wel. Vroeger werden de mensen bij hun huis begraven. Dus bij alle oude huizen, het zij midden in het dorp of op de berg of achter de bakkerij zijn graven te vinden. Als je een huis koopt zit dat erbij. Je kunt ze laten ruimen, maar dan moet eerst alle familie toestemming geven. En zoals hier boven is te lezen is dat vaak veel familie. Dus veel mensen laten de graven gewoon bij het huis.
Gaan we verder met huizen en het kopen ervan. Er staan hier veel huizen of bedrijven te koop. Huizen zitten in de familie. Overlijd oma gaat het huis naar de familie. Ja en zie het dan maar eens te worden over de verkoop… dus die huizen worden verhuurd. De eigenaren wonen niet op het eiland maar worden bewoont door personen zoals ik. Voor bedrijven is dat dan weer anders. Een aantal bedrijven wordt niet gerund door lokalen, maar door mensen van buitenaf. Na enkele jaren willen ze weer wat anders. Dus een restaurant, hotel of duikschool kopen? Het kan op Saba.

Even terug naar geschiedenis of eerder gezegd cultuur. Heb je in Nederland kantklossen. Hier hebben ze ‘Saba Lace’. Dit is een ‘borduurkunst’ er wordt van alles van gemaakt, van zakdoeken tot kussens en servetten tot tasjes. Het is echt een kunst. Uit een doek worden draden weggehaald en met een andere kleur of dezelfde draden wordt het weer mooi afgewerkt. Zo krijg je allemaal motieven. Zie de foto’s om een beeld te krijgen. Net als kantklossen wordt het voornamelijk door de oudere generatie gedaan. Mijn buurvrouw van 90 is er nog steeds erg bedreven in.
Even kijken wat nog meer. Oh ja het vliegveld bestaat 50 jaar. Dat s toch wat om te vieren. Ondanks de veel te hoge prijzen voor vliegen wordt er gretig gebruik van gemaakt en zijn de vluchten vaak vol. Grappig is wel dat er 3 prijsklassen zijn, maar er is geen verschil in stoel, bagage of wat dan ook. Dus wie het eerst boekt heeft de ‘goedkopere’ vlucht.

Weet zo even geen andere feitjes tevoorschijn te toveren. Ik wilde naar het museum (JA er is een museum) maar die zijn ze aan het opknappen voor het hoogseizoen, dus die heb ik nog niet in volle glorie kunnen bekijken.

Nou tot zo ver geschiedenis en cultuur.

Hiernaast ook een foto van een 'water system'. Grote 'bunker' met daaraan een pomp die het water eerst in een kleinere tank pompt om vervolgens weer door de leiding in het huis te gaan.


Mijn vrienden, de duikinstructeur gaan het eiland helaas verlaten. Maar hij heeft wel hele mooie foto's gemaakt. Deze wil ik ook graag even delen met jullie. Kijk ook even in de diashow. niet veel foto's, maar zeker de moeite waard.
 Peacock flounder

 Squat Anemone Shrimp
                                       
Longsnout Seahorse


woensdag 4 september 2013

Holiday celebrate,


Na ruim 8 maanden was het dan zover, vakantie! Ja ik heb verteld dat het hier soms als vakantie voelt, maar echt vrij zijn en niets te hoeven doen is wel helemaal super. Het verveeld gewoon niet. Volgens mij had ik al verteld dat ik naar Bequia zou gaan. Dit is een mooi eiland bij Sint Vincent en behoort tot ‘The Grenadines’ Het is er Engels en er wordt dus links gereden. Bovendien hebben ze er de Eastern Caribbean dollars wat dus weer omrekenen is.
Verder is het een typisch Caribisch eiland, niet te vergelijken met Saba. Bequia is ook klein, maar uitgestrekter. Het heeft een prachtige baai waar veel boten (lees jachten en catamarans) voor anker liggen. Het is een komen en gaan van ‘dingies’(kleine bootjes met buitenboord motor). Verder wordt er met kleine bootjes gezeild, komen er regelmatig ferries binnen en zijn er snorkelaars. De stranden zijn hier prachtig. Alsof je zo in een catalogus bent gestapt. Witte stranden, blauwe zee en blauwe luchten. Op 1 dag na dan. Toen kwam het met bakken uit de hemel. Toen het weer droog werd bleef het bewolkt waardoor het eindelijk niet te warm was om eens even een flink eind te wandelen. Erg leuk, hierdoor kwam ik namelijk aan de andere kant van het eiland uit. Hier komen de golven van de Atlantisch oceaan aan land en dat is toch wel wat heftiger als de rustige baai aan de kant van de Caribbean sea. Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, maar zo voelde het op dat moment wel. De stranden en baaien zijn er anders, maar niet minder mooi.



Verder heb ik natuurlijk veel gedoken, want ik ben niet voor niets op bezoek bij een duik instructeur. Dus lekker wat verschillende duiken gemaakt en weer nieuwe dingen gezien. Zo heb ik een Octopus, nurse shark, verschillen zeeslakken en een pipefish gezien. Die pipefish is maar twee cm lang en misschien twee mm in doorsnee. Als ze hem niet aangewezen hadden zou ik er zo voorbij zijn gezwommen. Er was nog veel meer te zien, maar dat wordt wat vermoeiend voor jullie om te lezen denk ik.

Doordat ik bij iemand op bezoek was neem je ook gelijk deel aan dat sociale leven. Dus na het duiken een biertje drinken en dan ontmoet je gelijk weer veel nieuwe mensen. Heel gezellig en spontaan wordt je uitgenodigd op een feestje en spendeer je je donderdag avond op een boot. Een behoorlijke boot en toen iedereen er was ‘hingen’ er wel tien dingies achter de boot. Nog nooit zoiets meegemaakt. Verder zijn er op woensdag nog twee vrienden langs geweest en hebben we gezellig samen gegeten. Is toch anders dan in je eentje in een restaurant zitten of zo.

Nu weer terug op Saba begint het harde leven weer. De klanten zijn weer blij dat ik er ben en vooral dat de winkel weer open is. De klanten waren helemaal van slag dat we drie dagen dicht zijn geweest. Nu is alles dus weer ‘back to normal’.