Op bezoek bij Marlies op Saba

Van Marlies mag ik  als 'gastschrijver' een stukje schrijven voor haar blog. Hopen maar dat jullie mijn verhaal ook kunnen waarderen.

Na een lange reis, eindelijk op Saba geland, komt Marlies me met een lach tegemoet, flesje koel bier in haar hand, relaxed op Saba.

Eindelijk is het zover: ik zie Marlies weer eens in het echt en kan haar even knuffelen.

Rodney staat klaar met zijn taxi en we gaan op weg naar Windwardside en de Bizzy B Bakery.

Leuk om iedereen te ontmoeten maar ik heb op dat moment eigenlijk meer interesse in mijn bed.

De volgende morgen is het leuker om iedereen te zien als ik bij de bakkerij kom. Ik mag er elke ochtend ontbijten met heerlijke verse broodjes, gebakken door Marlies. Echt smullen! Bakkie thee erbij, lekker buiten op het pleintje aan een picknicktafel en ondertussen een praatje maken met iedereen die er ook even komt koffiedrinken of tijd heeft voor een praatje. Heel relaxed allemaal. Als moeder van DE BAKKER ben ik zelf ook (bijna) een VIP op Saba! Het is erg leuk om te horen hoe zij gewaardeerd wordt als bakker van overheerlijk brood en alle andere lekkernijen. In geen jaren is er zoiets goeds gebeurd op Saba!!

 

Stel je voor: echte oranjetompoezen als Willem Alexander en Maxima op bezoek zijn!

Dat was echt en hoogtepunt op het eiland. Iedereen is dol op het Koningshuis. 

Minder dol zijn ze over Nederland met al zijn regeltjes en belastingen.

Het bezoek verliep erg relaxed en het is verbazingwekkend dat je Willem Alexander en Maxima van zo dichtbij kunt zien. Marlies was erg druk met de broodjes voor de lunch van de pers en de drumband. Maar ik had tijd zat. Een lift regelen op Saba gaat erg gemakkelijk dus dat was zo gepiept. Daardoor was ik bij de ontvangst op het vliegveld, daarna in de Organic Gardens en toen in The Bottom voor de vlaggenparade en weer naar het vliegveld voor het afscheid. Alles gezien en mooie foto's gemaakt van een ontspannen koningspaar. Volgens Marlies was ik een echte paparazzie.
Maar Marlies heeft het toch wel geflikt om Maxima een hand te geven. Marlies was hiermee zo snel dat paparazzie Loes te laat was voor een foto. Jammer!

Samen zijn we verschillende keren gaan hiken. Dat is niet simpel wandelen maar het is: berg op en berg af, vaak met trappen in de berg gehakt met te hoge treden voor mijn korte beentjes, zweten en waterdrinken, genieten van het mooie uitzicht en trots zijn dat het weer gelukt is om boven te komen en natuurlijk ook weer blij om beneden te komen. De beklimming van de Mount Scenery was op Saba natuurlijk het hoogtepunt van onze hike's en van het Koninkrijk der Nederlanden en 877 m boven AP. Even ter vergelijking: de Vaalserberg is 322,5 m boven AP. En op de berg was het helder! Marlies was voor de vierde keer op de top en dit was de eerste keer dat er geen wolkje aan de top van de Mount Scenery was!

 

 

 

 

Verder natuurlijk het duiken. Na oefenen in het zwembad bij de duikschool het diepe in. Het was een heel bijzondere ervaring om samen met Marlies tussen de vissen te zwemmen en ook een waterschildpad te zien op mijn eerste duik! Maar helaas mijn oren hebben een beetje last van hoogteverschillen en dus geen tweede duik meer gedaan. Als ik de foto's zie kan ik bijna niet geloven dat ik het echt heb gedaan! Het was echt prachtig. Jammer van mijn oren.

 

 

 

later nog naar Well's Bay geweest, daar komt af en toe vanzelf een natuurlijk strand aanspoelen en dat verdwijnt ook vanzelf weer. Het was mazzel dat er nog net genoeg zand was dat we er overheen konden lopen. Een week later was alles weggespoeld. Mooi om de Diamant Rock daar te zien en een mooie zonsondergang.

Later nog naar Cove Bay geweest, daar kun je zwemmen in een gedeelte van de zee dat is afgezet met rotsen waardoor nog wel vers water komt zodat het zwemwater fris blijft. Dit is op Saba het  'zwembad' en heeft een zandstrand wat hiervoor is aangelegd. Dit zand blijft liggen omdat daar geen hoge golven komen, want de branding slaat stuk op de rand van rotsen. Hier hebben we lekker een poosje gezwommen.

Verder heb ik een fotoserie gemaakt van Marlies als bakker. Het is 4 uur arriveer als ik arriveer in de bakkerij. Marlies heeft er dan al 3 uur stevig doorwerken opzitten. De eerste broden staan al in de oven bruin te bakken. Dan zie je hoe hard er 's nachts gewerkt moet worden om het brood in de winkel te hebben liggen 's ochtends om half acht.

Ze is heel geconcentreerd bezig en je mag haar absoluut niet voor de voeten lopen want het bakken moet wel doorgaan en er mag geen oponthoud zijn voor zoiets onbenulligs als een fotoserie.

Maar ja, we vinden de fotoserie allebei  toch ook wel erg leuk, je ziet in de loop van de nacht hoe de bakkerij langzaam maar zeker gevuld worden met mooi gebakken brood en broodjes en noem maar op. Om 6 uur komt Sabrina (een stagiaire) ook helpen met bakken en om half 7 komt Rachel om de winkel te vullen met broden en andere producten. Daarna komen Elizebeth en later Michelle en gaat de lunchroom open en dan gaat alles als warme broodjes over de toonbank.

Ikzelf, paparazzi Loes, neem ook een lekker vers gebakken broodje en duik daarna nog weer even mijn bed in. Ik heb weliswaar niets gedaan maar ben toch moe.
Weer uitgeslapen ben ik koffie gaan drinken met iets lekkers erbij. Ja, moeder zijn van DE BAKKER heeft echt zijn voordelen op Saba!

Ook ben ik nog een keer naar de Organic gardens gegaan om meer foto's te maken nu het er weer rustig was na het koninklijk bezoek..

Hier werken mensen met een beperking, het is een soort zorgboerderij.

Heel leerzaam om met Michel te praten over hoe het is om groenten te telen in tropische omstandigheden. Met veel zon, hoge temperaturen, regelmatig weinig water en onvoldoende verse mest is het niet altijd gemakkelijk om groenten te telen en een constante opbrengst te realiseren. Natuurlijk waren er veel pepers en paprika's, maar ook veel kruiden, aubergine, sla, komkommer, lente-uitjes, okra en aardappels. De aardappels zien er overigens heel anders uit als bij ons.  
  

De producten worden iedere woensdag op een marktje verkocht op het pleintje bij de bakkerij. Ook hier weer foto's gemaakt en zo is er ook een fotoserie van de Organic gardens ontstaan.

Later hebben we nog gegeten bij de Eco Lodge bij de eat along, hier komen verschillende gasten die allemaal samen aan een tafel eten. Er wordt gekookt met de producten die geteeld worden in de Organic gardens. Het was super lekker om er te eten en heel leuk om met allerlei onbekende mensen in gesprek te zijn. Marlies zegt dat het elke keer weer verrassend is zoals de gesprekken lopen.

Ondertussen was er ook nog tijd om verschillende keren uit eten te gaan met verschillende vrienden van Marlies. Leuk om met hen kennis te maken en om de restaurantjes te zien waar Marlies gaat eten.  

Op deze manier heb ik als toerist, samen met Marlies, heel veel van Saba gezien. Het was leuk om alles te zien en te beleven hoe Marlies woont, werkt en leeft op Saba.

 

 

 

Back on the Rock

Back on the rock

Even snel een berichtje vanaf Saba. Na een weekje vakantie is het lekker om weer terug te zijn. Zo lekker dat ik me vandaag ‘maar’ 3 uur heb verslapen, ik de bagage van mijn moeder naar Nederland moet zien te krijgen, internet bankieren niet meer werkt en dat het bijna sinterklaas is dus de speculaas gemaakt moet worden. Dit alles met een dag minder deze week, aangezien het Saba day is. Dat is natuurlijk wel weer leuk, feestje op vrijdag en zaterdag en vrijdag vrij!

Dus ff snel wat foto’s van de vakantie, later volgt een uitgebreider verslag van alle leuke dingen die we gedaan hebben.

Toerist op eigen eiland

Deze maand staat in het teken van hoog bezoek. Allereerst is mijn moeder hier op Saba. Leuk om haar alles te laten zien. Nu weet zij beter hoe het er hier aan toegaat. Hierdoor heb ik weer eens dingen gedaan die al een tijd geleden zijn. De Mount Scenery beklommen, Sandy cruz trail, naar well’s bay en ik ben met mijn moeder wezen duiken. Kortom ik ben weer een beetje toerist op eigen eiland. Dat duiken was een hele leuk ervaring. Eerst 2 uur bij het zwembad uitleg en oefenen, Dat ging allemaal heel goed. De eerste keer onder water ademen is natuurlijk raar, maar daarna ging het super. Daarna de zee in. Helaas heeft ze net als met vliegen wat last van haar oren en was het lastig om beneden te komen. Eenmaal beneden echter was het super. Handen in de ‘Hot Springs’ (warm zand) en ook nog een schildpad van heel dicht bij gezien! Het kan niet op. Helemaal enthousiast weer op de boot. Weer iemand die weet hoe leuk duiken is!

Later in de week gaan we even lekker naar Well’s bay. Het strand is bijna weg, maar we kunnen nog net over het natte zand lopen. Rico mee en genieten van het uitzicht en de zonsondergang. De dag erna is het dan zover. Opnieuw hoog bezoek. Koning Willem Alexander en Koningin Maxima komen op bezoek. Jullie hebben al een paar foto’s gezien, maar dat is slechts een hele kleine selectie van de foto’s die paparazzi Loes heeft gemaakt. Ze heeft een rit naar het vliegveld geregeld voor de aankomst en daarna naar de Organic garden en daarna naar The Bottom. Kortom overal was Loes te vinden. Mooie foto's van een enthousiast koningspaar. Alles leek zo ontspannen en je kon zo dicht bij komen! Ze kwamen langs in de bus en bleven even stil staan. Een collega zei ‘give her a hand’ dus ik mijn hand in de bus. Maxima kijkt om en geeft me een hand, super toch!

Wat werk betreft waren we goed druk, want we moesten de lunch voor de pers en de drum band maken. 75 man/vrouw in totaal. Voor een bedrijfje als ons is dat heel veel dus we waren er flink druk mee. Gelukkig alles op tijd klaar en hele goede reacties van de eters.

In het weekend weer flink veel gedaan. Naar de top van de mt. Scenery onder andere. De eerste keer dat ik deze beklim zonder dat er een wolk aan de top is. Hierdoor een mooi uitzicht op Windwardside en de bakkerij. Ook was het hierdoor erg aangenaam en konden we de buureilanden goed zien liggen. Een zware, modderige  tocht, maar met een stok heeft ook mijn moeder het goed gered. De traptreden zijn wat hoog voor mensen met korte benen, dus de stok kwam dan goed van pas.

Op zondag weer op de boot. Mama zou snorkelen en ik duiken. Dat snorkelen ging alleen niet helemaal lekker en hierdoor kreeg ze zout water binnen. Dat is nou niet echt fijn en daar voelde ze zich gelijk niet goed door. De duiken waren wel mooi. Leuke was dat we een keer naar de ander kant van de haven gingen. Hierdoor konden we het eiland eens van een andere kant bekijken. Hele mooie rotsen en kliffen.

Vanochtend vroeg heeft mijn moeder foto’s gemaakt in de bakkerij. Voor het eerst foto’s van die werkplek. Was wel raar dat er constant foto’s werden gemaakt (zo voelen Willem en Maxima zich dus ook, maar die zijn er aan gewent). Toch is het heel leuk om te zien. Je ziet de bakkerij steeds voller komen met producten. Sabrina was er om te helpen, zij is een stagiaire.

Nu alles voorbereiden om een wee echt op vakantie te gaan. We gaan een week samen naar Dominica. Kan ik even toerist zijn op een ander eiland. Veel zin in en men zegt dat het er echt super mooi moet zijn. Of dat echt zo is lezen jullie later weer

Willem-Alexander en Maxima op bezoek

 

 

 

 

Sea & Learn

 Na weer een aantal hele hete en windstille dagen regent en onweert het er flink op los. Heerlijk deze verkoeling. Tijdens de vorige onweersbui was ik niet thuis en de hond is heel erg bank voor onweer en vuurwerk. Dus werd ik gebeld dat de hond bij de bakkerij was. Hij was me gaan zoeken en weet de weg dus al aardig te vinden. Vandaag was ik gelukkig thuis en kon ik hem binnen laten. Hij kroop gelijk onder een bank en ligt er nog steeds. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor die daar onderuit komt.

Nu even over de titel verder. Na de saaie maand september is oktober verre van saai. De hele maand staat in het teken van ‘Sea & Learn’. Dat wil zeggen dat er van alles wordt georganiseerd op het gebied van natuur. Zo zijn er lezingen en excursies over zeer verschillende onderwerpen. Duiken op zoek naar kwallen of krabben, nacht wandelingen op zoek naar spinnen en schorpioenen en je kunt helpen met onderzoek naar het strand van Well’s bay dat iedere twee jaar komt en gaat. Kortom als je van natuur houd en je wilt er meer over weten, dan kom je deze maand goed aan je trekken. De openingsavond op 1 oktober was op het plein bij de bakkerij. We hebben lekker drankjes en hapjes verkocht. Heel druk (voor Saba dan), gezellig en goed verkocht.

Later die week was er een excursie op zoek naar spinnen en schorpioenen. Dan denk je spinnen aahw. Maar het zijn echt ie-nie-mini spinnen. De ‘specialist’ had twee nieuwe soorten ontdekt. Ze liet deze zien, nou je kunt ze met het blote oog bijna niet zie, laat staan dat je weet dat het een nieuw soort is. Ik heb een foto van twee vingers in de diashow zitten. Daar zit de spin! De schorpioenen echter waren echt leuk. Door gebruik van blacklight lichten de schorpioenen op. Ze zijn dan fluorescerend groen. Hierdoor zijn ze ook makkelijk te spotten. Er zaten er echt heel erg veel. Nooit geweten dat dat allemaal om je heen zit als je daar overdag langs loopt. Verder bij een lezing geweest over vissen en de visvangst. Dit was helaas niet goed te verstaan voor ons, dus zijn we maar gaan eten. De lezingen zijn namelijk iedere keer bij een restaurant en daar is dan vaak een speciaal menu. Dus heerlijk en dan bedoel ik ook ECHT heerlijk gegeten bij Eden.

Deze maand is ook hulp voor mij/ons op ‘de rots’ aangekomen. Twee jongens (zowaar mannen bij Bizzy B, het was altijd een vrouwen aangelegenheid) die deels bij ons en deels bij Eden restaurant gaan werken. Net waar het nodig is. Nu worden ze ingewerkt en werkt er 1 bij mij in de bakkerij en de ander in het restaurant. Dit zal binnenkort worden omgedraaid. Daarna kunnen we lekker variëren. Dus dachten we eindelijk eens normale werkuren te gaan maken. Helaas is onze vaste medewerker met de scooter gevallen en heeft haar hand gebroken. Uit de running tot januari.

Mijn duikinstructeurs en vrienden zijn helaas wel vertrokken naar Bonaire, maar ze hebben wel hele mooie foto’s gemaakt. Die hebben sommige misschien al ergen gezien, maar ze zijn zo mooi dat ik ze er gewoon weer neer zet. Trouwens we hebben ook een mantaray gezien, dat zijn toch zulke mooie beesten zeg. Ze zweven door het water haast zonder te bewegen, gaaf!
Afgelopen zaterdag was er eindelijk eens een feestje met nauwelijks Salsa en Merengue, maar met golden oldies. Heerlijk 80’s & 90’s. Kon ik ook eens een eer dansen (of laten wet het bewegen op muziek noemen). Het was echt super gezellig en ik hoop dat ze zo iets nog eens vaker organiseren.

De bakkerij gaat hel goed. We hebben nu tafels en stoelen en een eigen parasol. Het gebak gaat steeds beter en ik maak steeds meer soorten. Ook taarten worden steeds vaker besteld, echt super. Toch is er net als in Nederland soms geen touw aan vast te knopen wat mensen kopen. Je maakt het zelfde en ineens blijven er croissants of appelflappen over, terwijl die altijd op zijn. Klanten blijven overal ter wereld dus toch hetzelfde!

Verder heb ik de krant gehaald hier op Saba en Sint Maarten. Niet veel bijzonders, maar toch. Met foto in de krant omdat we een leerbedrijf voor interns zijn.

 

Tot zover voor vandaag…

Geschiedenis en cultuur

Het is september en dat is te merken ook. Het is heeeel rustig op het eiland. Hotels en restaurants zijn deels gesloten. Nauwelijks toeristen op het eiland en vrienden zijn op vakantie. Dus ja dan gebeurt er niet zo veel. Je werkt, eet en je slaapt en wandelt wat. Waar moet je dan over schrijven op je blog?

Ineens zie je op facebook een filmpje langskomen met de uitleg en geschiedenis over Caribisch Nederland en je hebt het. Laat ik weer eens wat geschiedenis en andere dingen over het eiland schrijven.

http://vimeo.com/74201371

Als je eerst even het de link opent en het filmpje kijkt dan weet je dat de BES eilanden (Bonaire, Sint Eustasius en Saba) Caribisch Nederland vormen. Ik ken alleen Saba en ik moet zeggen ze hebben een goed beeld van het eiland gegeven. Grappig om bekende gezichten voorbij te zien komen. Toch mist er natuurlijk ook van alles. Wat ze bijvoorbeeld niet vertellen is dat er vroeger maar een paar families op het eiland waren. Dus heb je iemand die Hassel heet dan weet je nog niets. Dit is de meest voorkomende naam en die familie is dan ook erg groot. Erg veel half broers en zussen en neven en nichten en… nou ja grote families. Zo heb je ook de Johnsons en Livingston. Inmiddels zijn er natuurlijk veel uitbreidingen. ‘Meneer Henk’ verteld verhalen van toen hij net naar het eiland kwam ergens in de jaren 60 of 70. Hij en zijn vrouw werden onthaald als helden, omdat er ‘nieuw bloed’ op het eiland kwam.

Wat je hier verder overal tegen komt zijn graven. Ja het is misschien geen leuk onderwerp maar het is wel waar. Loop je ergens zie je ineens een graf langs de kant van de weg. Natuurlijk heel oud, maar het is er wel. Vroeger werden de mensen bij hun huis begraven. Dus bij alle oude huizen, het zij midden in het dorp of op de berg of achter de bakkerij zijn graven te vinden. Als je een huis koopt zit dat erbij. Je kunt ze laten ruimen, maar dan moet eerst alle familie toestemming geven. En zoals hier boven is te lezen is dat vaak veel familie. Dus veel mensen laten de graven gewoon bij het huis.

Gaan we verder met huizen en het kopen ervan. Er staan hier veel huizen of bedrijven te koop. Huizen zitten in de familie. Overlijd oma gaat het huis naar de familie. Ja en zie het dan maar eens te worden over de verkoop… dus die huizen worden verhuurd. De eigenaren wonen niet op het eiland maar worden bewoont door personen zoals ik. Voor bedrijven is dat dan weer anders. Een aantal bedrijven wordt niet gerund door lokalen, maar door mensen van buitenaf. Na enkele jaren willen ze weer wat anders. Dus een restaurant, hotel of duikschool kopen? Het kan op Saba.


Even terug naar geschiedenis of eerder gezegd cultuur. Heb je in Nederland kantklossen. Hier hebben ze ‘Saba Lace’. Dit is een ‘borduurkunst’ er wordt van alles van gemaakt, van zakdoeken tot kussens en servetten tot tasjes. Het is echt een kunst. Uit een doek worden draden weggehaald en met een andere kleur of dezelfde draden wordt het weer mooi afgewerkt. Zo krijg je allemaal motieven. Zie de foto’s om een beeld te krijgen. Net als kantklossen wordt het voornamelijk door de oudere generatie gedaan. Mijn buurvrouw van 90 is er nog steeds erg bedreven in.

Even kijken wat nog meer. Oh ja het vliegveld bestaat 50 jaar. Dat s toch wat om te vieren. Ondanks de veel te hoge prijzen voor vliegen wordt er gretig gebruik van gemaakt en zijn de vluchten vaak vol. Grappig is wel dat er 3 prijsklassen zijn, maar er is geen verschil in stoel, bagage of wat dan ook. Dus wie het eerst boekt heeft de ‘goedkopere’ vlucht.

Weet zo even geen andere feitjes tevoorschijn te toveren. Ik wilde naar het museum (JA er is een museum) maar die zijn ze aan het opknappen voor het hoogseizoen, dus die heb ik nog niet in volle glorie kunnen bekijken.

Nou tot zo ver geschiedenis en cultuur.

Hiernaast ook een foto van een 'water system'. Grote 'bunker' met daaraan een pomp die het water eerst in een kleinere tank pompt om vervolgens weer door de leiding in het huis te gaan.


Mijn vrienden, de duikinstructeur gaan het eiland helaas verlaten. Maar hij heeft wel hele mooie foto's gemaakt. Deze wil ik ook graag even delen met jullie. Kijk ook even in de diashow. niet veel foto's, maar zeker de moeite waard.

 Peacock flounder

 Squat Anemone Shrimp

                                       

Longsnout Seahorse

Holiday celebrate,

Na ruim 8 maanden was het dan zover, vakantie! Ja ik heb verteld dat het hier soms als vakantie voelt, maar echt vrij zijn en niets te hoeven doen is wel helemaal super. Het verveeld gewoon niet. Volgens mij had ik al verteld dat ik naar Bequia zou gaan. Dit is een mooi eiland bij Sint Vincent en behoort tot ‘The Grenadines’ Het is er Engels en er wordt dus links gereden. Bovendien hebben ze er de Eastern Caribbean dollars wat dus weer omrekenen is.

Verder is het een typisch Caribisch eiland, niet te vergelijken met Saba. Bequia is ook klein, maar uitgestrekter. Het heeft een prachtige baai waar veel boten (lees jachten en catamarans) voor anker liggen. Het is een komen en gaan van ‘dingies’(kleine bootjes met buitenboord motor). Verder wordt er met kleine bootjes gezeild, komen er regelmatig ferries binnen en zijn er snorkelaars. De stranden zijn hier prachtig. Alsof je zo in een catalogus bent gestapt. Witte stranden, blauwe zee en blauwe luchten. Op 1 dag na dan. Toen kwam het met bakken uit de hemel. Toen het weer droog werd bleef het bewolkt waardoor het eindelijk niet te warm was om eens even een flink eind te wandelen. Erg leuk, hierdoor kwam ik namelijk aan de andere kant van het eiland uit. Hier komen de golven van de Atlantisch oceaan aan land en dat is toch wel wat heftiger als de rustige baai aan de kant van de Caribbean sea. Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, maar zo voelde het op dat moment wel. De stranden en baaien zijn er anders, maar niet minder mooi.

Verder heb ik natuurlijk veel gedoken, want ik ben niet voor niets op bezoek bij een duik instructeur. Dus lekker wat verschillende duiken gemaakt en weer nieuwe dingen gezien. Zo heb ik een Octopus, nurse shark, verschillen zeeslakken en een pipefish gezien. Die pipefish is maar twee cm lang en misschien twee mm in doorsnee. Als ze hem niet aangewezen hadden zou ik er zo voorbij zijn gezwommen. Er was nog veel meer te zien, maar dat wordt wat vermoeiend voor jullie om te lezen denk ik.

Doordat ik bij iemand op bezoek was neem je ook gelijk deel aan dat sociale leven. Dus na het duiken een biertje drinken en dan ontmoet je gelijk weer veel nieuwe mensen. Heel gezellig en spontaan wordt je uitgenodigd op een feestje en spendeer je je donderdag avond op een boot. Een behoorlijke boot en toen iedereen er was ‘hingen’ er wel tien dingies achter de boot. Nog nooit zoiets meegemaakt. Verder zijn er op woensdag nog twee vrienden langs geweest en hebben we gezellig samen gegeten. Is toch anders dan in je eentje in een restaurant zitten of zo.

Nu weer terug op Saba begint het harde leven weer. De klanten zijn weer blij dat ik er ben en vooral dat de winkel weer open is. De klanten waren helemaal van slag dat we drie dagen dicht zijn geweest. Nu is alles dus weer ‘back to normal’.

Het is eindelijk zo ver

Dit wil ik jullie toch niet onthouden. Het is eindelijk zo ver. We bakken volledig in de nieuwe bakkerij!!! De oven is afgelopen week gemaakt en na twee dagen wat proef te draaien hebben we afgelopen vrijdag voor het eerst de volledige productie in de nieuwe bakkerij gemaakt. Wel even wennen. Plannen, instellingen van de ovens bijstellen enzovoort. De meeste programma’s zijn nu goed. Nog een paar kleine aanpassingen en alles is goed. Deze week daardoor veel minder uren aan het maken, heerlijk. Weer tijd om te hiken en andere leuke dingen te doen. Kortom ik krijg weer een normaal sociaal leven. Tenminste als je om half 1 ’s nachts naar je werk gaan en daardoor om 21 uur in je bed ligt een sociaal leven vindt. Maar de middagen kan ik wel lekker weer gebruiken om af te spreken, wat te gaan drinken en eten.

Ook even een foto update op Picasa. Ik realiseerde me dat ik die vergeten was. Verder hieronder nog wat foto's van de eerste wandeling met Rico en van mijn huisje. Daar zal ik later nog meer foto's van plaatsen.

 

 

Werkse, fijne vakantie of wat je ook maar gaat doen ik ga in ieder geval vakantie vieren!