Na ruim 8 maanden was het dan zover,
vakantie! Ja ik heb verteld dat het hier soms als vakantie voelt, maar echt
vrij zijn en niets te hoeven doen is wel helemaal super. Het verveeld gewoon
niet. Volgens mij had ik al verteld dat ik naar Bequia zou gaan. Dit is een
mooi eiland bij Sint Vincent en behoort tot ‘The Grenadines’ Het is er Engels
en er wordt dus links gereden. Bovendien hebben ze er de Eastern Caribbean
dollars wat dus weer omrekenen is.
Verder is het een typisch Caribisch eiland,
niet te vergelijken met Saba. Bequia is ook klein, maar uitgestrekter. Het
heeft een prachtige baai waar veel boten (lees jachten en catamarans) voor
anker liggen. Het is een komen en gaan van ‘dingies’(kleine bootjes met
buitenboord motor). Verder wordt er met kleine bootjes gezeild, komen er
regelmatig ferries binnen en zijn er snorkelaars. De stranden zijn hier
prachtig. Alsof je zo in een catalogus bent gestapt. Witte stranden, blauwe zee
en blauwe luchten. Op 1 dag na dan. Toen kwam het met bakken uit de hemel. Toen
het weer droog werd bleef het bewolkt waardoor het eindelijk niet te warm was
om eens even een flink eind te wandelen. Erg leuk, hierdoor kwam ik namelijk
aan de andere kant van het eiland uit. Hier komen de golven van de Atlantisch
oceaan aan land en dat is toch wel wat heftiger als de rustige baai aan de kant
van de Caribbean sea. Ik weet niet of het daarmee te maken heeft, maar zo
voelde het op dat moment wel. De stranden en baaien zijn er anders, maar niet
minder mooi.
Verder heb ik natuurlijk veel gedoken,
want ik ben niet voor niets op bezoek bij een duik instructeur. Dus lekker wat
verschillende duiken gemaakt en weer nieuwe dingen gezien. Zo heb ik een Octopus,
nurse shark, verschillen zeeslakken en een pipefish gezien. Die pipefish is
maar twee cm lang en misschien twee mm in doorsnee. Als ze hem niet aangewezen
hadden zou ik er zo voorbij zijn gezwommen. Er was nog veel meer te zien, maar
dat wordt wat vermoeiend voor jullie om te lezen denk ik.
Doordat ik bij iemand op bezoek was neem
je ook gelijk deel aan dat sociale leven. Dus na het duiken een biertje drinken en
dan ontmoet je gelijk weer veel nieuwe mensen. Heel gezellig en spontaan wordt
je uitgenodigd op een feestje en spendeer je je donderdag avond op een boot.
Een behoorlijke boot en toen iedereen er was ‘hingen’ er wel tien dingies
achter de boot. Nog nooit zoiets meegemaakt. Verder zijn er op woensdag nog twee vrienden
langs geweest en hebben we gezellig samen gegeten. Is toch anders dan in je eentje
in een restaurant zitten of zo.
Nu weer terug op Saba begint het harde
leven weer. De klanten zijn weer blij dat ik er ben en vooral dat de winkel
weer open is. De klanten waren helemaal van slag dat we drie dagen dicht zijn
geweest. Nu is alles dus weer ‘back to normal’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten