Merry Christmas

Het is al weer even geleden dat ik wat op de blog heb geschreven. ‘ Even’ is een understatement, maar ik zeg maar zo ‘beter laat dan nooit’.

Hier op Saba gaan veel dingen zijn gangetje. Want ja, wat gebeurt er nou op zo’n klein eiland. Natuurlijk duik ik nog steeds wat een erg leuke zondag ontspanning blijft. In het laagseizoen heeft Rachel ook regelmatig op de donderdag voor mij gebakken wat mij een heerlijke extra dag vrij gaf. Die benutte ik zeker ook om te duiken, zodat ik op de andere dag kon relaxen of mijn huis schoonmaken.

Over huizen gesproken, ik ben maar weer eens verhuisd. Appartement nummer 4 is een feit. Het is een stuk kleiner als mijn vorige huis, wat een volledige cottage was en ik moet weer een berg oplopen. Voordeel is wel dat ik sneller klaar ben met schoonmaken en het internet is hier beter. Inmiddels ben ik helemaal gesetteld, zeker met de mooie kleden en andere decoratie die ik van de familie heb gekregen. Het blijft een feest als er een pakketje aankomt uit Nederland!

 

 

 

 

 

 

In september ben ik nog even een weekendje naar Sint Maarten geweest. Erg lekker er even tussen uit. Ik wilde vooral boodschappen doen. Dus zaterdag en maandag ochtend even boodschappen doen en de rest van het weekend snorkelen, zwemmen en relaxen. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, dus binnenkort maar weer een keer denk ik zo.

Verder waren september, oktober en november erg warme maanden. We hebben geprobeerd verkoeling te zoeken bij het water. De honden vonden dat ook lekker en Roxy bleef gewoon lekker in het water zitten. Ik weet niet meer precies wanner, maar ergens in oktober hadden we orkaan Gonzales bij ons in de buurt. Hij dreigde op Saba af te komen, maar vlak voordat hij ons zou bereiken is hij afgebogen naar het noorden en Sint Maarten heeft dat goed gemerkt. Die hadden heel veel schade van de orkaan, terwijl het bij ons een flinke storm was, maar gelukkig zonder veel schade.

5 december was het ook een soort van sinterklaas op Saba. Natuurlijk had ik speculaas (gevuld en als koek) gemaakt en hadden we pepernoten (hoe kun je zonder) en chocoladeletters. Dit jaar viel ook Saba day op 5 december. Flink feesten dus zou je zeggen, fout! Ik heb lekker gerelaxed. Dat kan tegenwoordig in de spa die we op het eiland hebben. Eén van mijn vriendinnen werkt daar en ze heeft mij een lekkere massage gegeven. Ook heb ik genoten van het stoombad en de sauna. Wat een weelde! Het feest ’s avonds heb ik ook aan mij voorbij laten gaan aangezien de wekker om 23.30 weer zou gaan en ik na de spa en het schoonmaken van mijn huis toch wel moe was.

Ook heb ik ontdekt dat steeds meer mensen die naar Saba komen voor werk of vakantie mijn blog lezen. Het is erg grappig dat er mensen naar mij toe komen en vragen of ik diegene ben die de blog schrijft. Ik vind het erg leuk dat mensen een idee krijgen van hoe het eiland echt is (in mijn ogen dan). Of dat ook zo is komt een neef van mij en zijn vriendin ondervinden. Ze komen in februari op bezoek en daar kijk ik erg naar uit. Hopelijk genieten ze hier net zo als ik.

Verdere vooruitzichten zijn natuurlijk eerst kerst en oud en nieuw. Ik ben flink veel stollen aan het maken (voor een populatie van 1000 aangezien de studenten van het eiland zijn) en op oudjaarsdag ga ik oliebollen maken. Kerstavond is er een diner met een grote groep Sabaanse expats waar ik zeker heen ga. Iedereen brengt wat te eten en te drinken mee.

                                                                                                Volgend jaar hopen we er een nieuwe bakker bij te kunnen krijgen om wat flexibeler te zijn en de druk voor mij af te nemen. De advertentie is gezet, nu hopen dat er een geschikte kandidaat reageert.

 

 

 

 

Voor iedereen hele fijne kerstdagen, een goede jaarwisseling en alle goeds voor 2015!!

Carnaval

De laatste week van juli is het carnaval op Saba. Dat gaat hier ietwat anders als in Nederland. Dat verkleden is het zelfde en er is een optocht. Echter aangezien het hier warmer is zijn de outfits ook zomerser. Twee groepen met ‘veren’ zoals wij ze noemen waren van de party. Een gekleurde boel. Maar na een halve ronde gingen de tooien af (te zwaar ) en de muziek was enig sinds eentonig. Soca is één ritme (1,2,1,2,1,2) wat na een paar liedjes saai wordt voor ons Europeanen. Maar dit jaar was er een hele nieuwe groep om het geheel wat gevrieërder te maken. Wij waren ‘The Saba Booze Brothers’ Een groep met expats die zwart wit gekleed met stropdas, zonnebril en hoedje door de straten liepen. Natuurlijk Blues brothers muziek en toch ook een beetje Soca voor de afwiseling. Het was heel gezellig. De optocht is niet heel groot, we zijn nu eenmaal een klein eiland, maar de pret is er niet minder om. ’s Avonds was er een band net als de hele week ervoor. In de week ervoor zijn er ook al tochten van de ene kant van het eiland naar de andere. 4 uur ’s ochtends starten ze met lopen en natuurlijk veel harde muziek en alcohol op weg naar ‘the Bottom’.

De optocht waar ik aan meedeed was bijna niet doorgegaan vanwege het weer. Er was die dag een waarschuwing voor tropische storm ‘Bertha’. ’s Nachts ging het flink te keer maar in de middag was het opgeklaard en kon alles toch doorgaan. Helaas weinig regen van Bertha, maar wat is nu zo grappig, Europa heeft wel last van Bertha, een lagedrukgebied met regen daar. Die regen hadden wij goed kunnen gebruiken. Gister is er gelukkig wel veel regen gevallen dus iedereen kan weer een beetje adem halen nu er weer wat water is, alhoewel er nog wel wat meer mag vallen om de water voorraad weer aan te vullen.

Inmiddels ben ik natuurlijk ook weer wezen duiken. En wat een duiken. Ik lijk alleen maar leuke nieuwe dingen te vinden. Vooral pipefish, flatworms en baby fishes. Erg leuk. De vissen die iedereen wel ziet als ze er zijn, zijn de haaien. Zo waren we bij Diamond rock aan het duiken en daar waren 4 haaien aan het rondcirkelen. Als ze zo lang ergens blijven rondhangen weet je dat er ets is en dat was ook zo. Er waren 2 Groupers (zeebaars) aan het vechten om vis. Ik denk dat een vis vast zit in de bek van 1 van de Groupers en de andere probeert die eruit te trekken. De haaien wachten op een slachtoffer. In de tussentijd kunnen wij genieten van de haaien die rond ons zwemmen en heel dicht bij komen, van alle kanten komen ze, echt heel gaaf. Ik heb hieronder een paar linken staan met de haaien en de Groupers. Ik ben te herkennen aan de grijze vinnen.

https://www.youtube.com/watch?v=6taxsy4z4oY  fighting grouper

https://www.youtube.com/watch?v=AoiRE6lKSGY sharks

https://www.youtube.com/watch?v=D8XH8kOHCf0 sharks

 

Ondertussen is het laagseizoen bij de bakkerij. Dit betekend dat ik af en toe op tijd naar huis kan wat lekker is. Nog een maandje en dan zal het wel weer gaan aantrekken en begint het harde leven weer. Nu genieten van de extra middagen. Lekker wandelen met de hond of zwemmen (alhoewel mijn hond niet zwemt en dan verdwijnt en ik hem weer moet gaan zoeken) bij de Cove, Wells bay of Big Rock. Lekker voor de ontspanning.

 

https://www.youtube.com/watch?v=6taxsy4z4oY  fighting grouper

https://www.youtube.com/watch?v=AoiRE6lKSGY sharks

https://www.youtube.com/watch?v=D8XH8kOHCf0 sharks

Bonaire

Na mijn 3 weken vakantie in Nederland moest ik natuurlijk even bijkomen en dat heb ik gedaan op Bonaire. Zoals iedereen natuurlijk weet is Bonaire ook een eiland dat behoort tot het Koninkrijk der Nederlanden. Dit eiland is echter veel Nederlandser dan Saba. De voertaal is ook echt Nederlands en er wordt bijna raar gekeken als je geen Nederlands spreekt.

Inmiddels wonen er op Bonaire een aantal vrienden die ik op Saba heb leren kennen. Bij twee van hen kon ik blijven slapen. Heel erg gezellig natuurlijk, ook al waren we niet veel thuis. Op de dag van aankomst speelde Nederland tegen Australië. Op het strand was een tribune gebouwd en het zat vol met oranje gekleurde mensen (of rood van de zon). In de rust even snorkelen wat toch weer eens anders is als de reclames en commentaren van de ‘experts’ aan te horen.

Op de dagen erna vooral gedoken. Hele leuke duiken gemaakt met mijn voormalige duikinstructeurs. Mooie dingen gezien, zoals uit de foto’s wel blijkt. De inktvissen zijn wat lastig te herkennen. Ze zitten in hun hol verscholen. Je ziet de ogen echter wel, de bollen zijn duidelijk te herkennen. De garnaal is mijn beste foto onder water ever denk ik.

Je ziet ze zeer regelmatig in verschillende vormen, zoals deze ‘spotted’ maar ook blauwe, glazen (helemaal doorzichtig) en de ‘sexy shrimp’ deze beweegt zijn kont de hele tijd. Als een vis parasieten heeft zet die mond en kieuwen helemaal open (je kijkt dan door de mond en kieuwen, je kan er je hand bij wijze van spreken doorheen steken). De garnalen gaan dan aan het werk om alles schoon te maken. Erg mooi om te zien.
  
Ook heb ik hier mijn eerste wrak duik gemaakt. In en uit het wrak door de vroegere deuren. Eerst even lastig, maar als je goed bent met je drijfvermogen is het uiteindelijk niet heel moeilijk. Weer een nieuwe ervaring dus.

Op de laatste dag mag ik niet duiken in verband met de vlucht de volgende dag (24 na duiken mag je pas vliegen). Mooie gelegenheid dus om het nationale park te bezoeken. Het is erg droog op Bonaire en hierdoor is er ook hele andere begroeiing dan op Saba. Geen regenwoud, maar woestijn taferelen met cactussen zo groot als bomen. Ook mooi, maar anders. De kustlijnen zijn prachtig en de zee is ruig, dus golven te over. Blijft fascinerend die zee, altijd weer. Eén plek was heel bijzonder, ‘blow hole’. Hier wordt het water door de luchtdruk weer van de rotsen afgespoten.

Enorme golven komen eerst tegen de rotsen en vervolgens wordt het water enorm hoog opgeblazen, erg mooi om te zien. Omdat het zo droog is zijn veel zoet water meren droog en zijn er dus ok minder flamingo’s als normaal, maar ze zijn er wel! Jawel, ik heb flamingo’s in het wild gezien! Erg mooie beesten. Het schijnt dat ze er niet van houden om in het water te staan, want dan krijgen ze koude poten. Daarom staan ze op 1 been om de andere op te warmen. Helaas voor hun moeten ze toch eten uit het water halen en kunnen ze het dus niet vermijden in het water te staan. Verder vliegen er Arenden, Parkieten en Papegaaien rond, lopen er Leguanen en wat is een eiland zonder geiten. Het laatste wapenfeit is snorkelen bij….. Hier zien we enorme papegaai vissen, je hoort ze zelfs ‘grazen’ van het zeewier. Ook zijn er morenen en een zeeschildpad. Kortom een leuke afsluiter.

 ’s Avonds een afscheid bbq in de ‘divehut’, hier komen veel duikers en instructeurs aan het einde van de dag een afzakkertje nemen. Een gezellig eind van een fantastische vakantie.

De volgende dag al vroeg weer weg, om half zeven moet ik op het vliegveld zijn. Natuurlijk netjes op tijd als altijd wil ik inchecken. Maar ja het blijft de Caribbean en dus was er weer wat mis. Netjes geboekt, maar ik sta niet op de passagiers lijst. Samen met 5 anderen wel te verstaan. Ook op zijn Caribbisch wordt er niet echt gecommuniceerd wat er gaat gebeuren, het enige wat zeker is, is dat we onze aansluiting zullen halen (dit is de zelfde maatschappij, wat dan weer een meevaller is). Het vliegtuig waar ik eigenlijk in mee zou gaan vertrekt, te laat, maar zonder mij. Nog steeds geen idee hoe wij naar Curaçao komen en de mensen voor de volgende vlucht (die voor mij veel te laat zou zijn) kwamen al binnen. Opeens komt dezelfde dame die alles had geregeld aanlopen en de 6 personen die niet op de lijst stonden mesten inchecken. Wat blijkt nu, ze hebben een klein erg oud privé vliegtuig gecharterd. Zo een uit de jaren 80 toen er nog aanzienlijk gerookt werd aangezien er 2 asbakken per stoel waren. Precies 6 personen pasten erin en het waren heerlijk comfortabele stoelen. Bij de douane werden een mede passagier en ik direct opgevangen en naar de aansluitende vlucht gebracht en zo had ik nog net de aansluiting te pakken. Dus een compliment is wel op zijn plaats, want het probleem was uitstekend opgelost. Zelfs mijn bagage was nog meegekomen.

Eenmaal weer terug op Saba was het een fijn weerzien van Rachel Rodney en alle andere bekenden. Ook de bewoners waren erg blij dat we weer open waren, want een week zonder Bizzy B overleven ze bijna niet.

Inmiddels 2 weken verder lijkt de vakantie alweer heel ver weg, maar het was een mooie tijd met leuke momenten en gezelligheid. Nu tijd om te werken en aan het eind van deze maand Carnaval te vieren (als ik er dit jaar kom, vorig jaar kwam ik niet verder dan de kroeg….)    

 

 

Nederland oh Nederland

Net voordat ik de wedstrijd Nedeland Mexico ga kijken nog even een bericht op de blog.

Wat heerlijk was dat, 3 weken vakantie in Nederland. Fantastisch natuurlijk om vrienden en familie weer te zien. Iedereen denk zeker, die is lekker uitgerust. Niets is minder waar. Vanaf dag 1 heb ik een agenda bij moeten houden (weken ervoor eigenlijk al, omdat in Nederland de mensen alles moeten plannen) Dus druk, druk, druk. Maar… inmiddels ben ik gewent aan de Caribbean en dus kwam ik nogal eens te laat. Is het gezellig bij mijn broer, kom ik te laat bij mijn zus of de tandarts of… Wel even wennen dus dat mensen weet verwachten dat je op tijd bent.

Wat er verder heel erg wennen was is de weelde aan eten. In de supermarkt was het zoeken naar spullen en dan ook nog een keuze maken tussen 4 merken. Ook tijdens de verschillende BBQ’s en feestjes was er een overvloed aan vers fruit en vlees.

Oh ja bij aankomst waren daar moeder, zus en nichtje wat natuurlijk geweldig was. Op weg naar huis wist ik echter gelijk dat ik er weer was, file en regen, wat wil je nog meer! De rest van mijn bezoek scheen de zon echter volop, beetje vertraging maar gewoon achter me aan gekomen. Wat ook erg verbazingwekkend was, was het moment dat de hond mij zag. Hij kende mij nauwelijks aangezien het nog een pup was toen ik vertrok, maar het welkom door hem leek wel alsof hij me jaren gekend heeft. Echt fantastisch. Daarna natuurlijk broer op de koffie en de volgende dag even op bezoek voor de meiden. Wat een gezelligheid en wat leek het alsof ik nooit was weggeweest. Alles voelde zo vertrouwd, alsof ik vorige week nog op dezelfde bank zat. Dit was trouwens overal het geval. Dan merk je toch dat door alle moderne communicatie het contact goed blijft onderhouden.

Op donderdag gingen vrienden die ik op Saba heb leren kennen trouwen in Nederland. Dit werd dus een reünie met nog meer vrienden die ik op Saba heb leren kennen. Die dag was het alleen nog erg koud, dus moesten eerst de winterkleren tevoorschijn worden getoverd. Andere kleren aan na 1,5 jaar in dezelfde shirts en broeken te hebben gelopen. Nou had ik bijna niets meegenomen en kon ik de volgende dag de garderobe eens flink aanvullen. Met alle aankopen is de vakantie de duurste ooit geworden, maar ik ben wel weer helemaal in het nieuw en heb zelfs mijn eigen wetsuit en andere duikspullen gekocht. Even afwachten of het allemaal paste, maar dat ging precies in de koffer.

Nu na alle bezoekjes, weekendje weg, familie dag, kinderfeestje en een rondtocht op de skeelers door de wijk van mijn nichtjes, kanoën op de Grift en het verven van de garage bij mijn moeder is het helaas weer voorbij.

Alhoewel helaas… Na deze fantastische weken plak ik er zomaar even ECHTE vakantie aan vast. Lekker een paar dagen naar Bonaire, vrienden bezoeken, duiken en site seeing.

  

Stacia

Het is alweer even geleden dat ik wat heb geschreven, maar ik heb het hier nogal druk. Om te beginnen moet (wil) ik gewoon heel hard werken. Het is hoogseizoen en druk op het eiland. Hotels zitten vol en die willen dus extra brood. Ook bij de bakkerij is het eigenlijk elke dag druk. Niet alleen met toeristen, maar ook de locals komen regelmatig langs. De afgelopen weken hebben we van alles nieuws geïntroduceerd. Zo serveren we nu soep, heb ik rijstevlaai gemaakt, komt volgende week het broodje brie in de winkel en zijn de kaas-uien broodjes en prei quiches terug in het assortiment. Er leuk om lekker af te kunnen wisselen. Hierdoor blijft het voor ons ook gevarieerd en de klant waardeert het dat we elke keer weer wat anders hebben. En ze zijn extra blij als iets weer terug in het assortiment komt.

Afgelopen 2 weken zijn de ouders van Rachel op bezoek geweest, gezellig. Zij komen uit Limburg en met wie anders dan een echte Limburgse kun je voor het eerst rijstevlaaien maken. Dus afgelopen donderdag samen aan de kook om de pap goed te krijgen. Erg spannend. We dachten beide dat het veel te dun was, maar na een proefbaksel kwamen we er snel achter dat het helemaal goed ging komen. Dus weer iets nieuws en het was erg gezellig om dit te doen.

Om te proberen mij wat rust te geven bakt Rachel af en toe een dagje voor mij. Dit is erg lekker en ik kan dan leuke dingen doen. Zo werd ik vorige week door vrienden gevraagd om een dagje mee naar Stacia (St. Eustasius) te gaan. Ze hadden bezoek en samen met hen een vissersboot met kapitein gehuurd. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen en zo ging ik lekker een dagje ‘off Island’. Stacia is wat groter als Saba, een lagere vulkaan en meer vlak land. Ik moet wel zeggen dat er amper wat te doen was. We liepen naar het fort toe en kwamen nauwelijks mensen tegen. Wel veel ruïnes die zijn overgebleven uit de tijd dat Stacia één van de grootste havens in de Caribbean was. Even rond gelopen op het fort en door Oranjestad. We zijn ongeveer twee mensen tegengekomen en toen besloten we maar dat we beter konden gaan wandelen dan statten. Dus schoenen aan en op naar de vulkaan. Erg leuke hike moet ik zeggen. Het begin eenvoudig, maar aan het eind was het zowaar rotsklimmen en op de terugweg abseilen. Erg leuk en goed gezelschap. Aangezien het Duitsers waren en ze nauwelijks Engels spraken ook gelijk mijn Duits weer bijgespijkerd. Verbazingwekkend hoeveel er weer boven komt drijven als je het vaker spreekt. De weg terug met de boot was heerlijk kalm (komt niet vaak voor, golven van slechts 80 cm). We konden dus volop genieten van een hele mooie zonsondergang.

Inmiddels werpen de danslessen zijn vruchten af en kan ik zowaar op een feestje Salsa en Merengue dansen. Heerlijk! De avond met live muziek kwam dan ook op een super moment en ik heb ongeveer de hele avond lekker gedanst. Wat zo leuk is aan deze avonden is dat ze vroeg beginnen en niet zoals in Nederland pas om 11pm (en dan ben je nog te vroeg). Dus  van       7 pm tot 11pm lekker dansen drinken en zweten, want de temperatuur is hier inmiddels weer omhoog aan het gaan en de koude avonden zijn voorbij.

Op het moment worden alle trails nagelopen en wordt er gekeken of er onderhoud moet worden gedaan. Hierbij zijn ze ook nieuwe dingen tegengekomen en daar is een trail naartoe gemaakt. Binnenkort dus de bekende routes maar eens verlaten en naar die nieuwe plaatsen gaan. Leuk voor de afwisseling. Verder ben ik met mijn rescue diver course bezig. De duiken zitten erop, nu nog theorie examen en dan ben ik rescue diver. Tijdens deze cursus leer je wat je moet doen als een duiker in paniek raakt, kwijt of bewusteloos is. Hoe breng je iemand naar het oppervlak, hoe kalmeer je en hoe breng je iemand naar en op de boot of aan wal. Belangrijkste in ieder geval is om jezelf niet in gevaar te brengen. Een hele leerzame cursus en hierdoor een betere duiker geworden denk ik. Het duiken blijft leuk! Elke duik is er wel wat nieuws of moois te zien. Is het een duik waar weinig bijzonders is, dan geniet ik van ‘het onder water zijn’ Zwem naast een visje en kijk die recht in de ogen. Zweef lekker op de stroming of kijk naar andere duikers en wat die doen.  Overigens loop ik altijd naar de haven en in het kader van ‘voor alles een eerste keer’ waar ik al eens over heb geschreven heb ik er hier nog eentje. Op mijn weg naar de haven liep ik op een korte trail (short cut) staan er wat schapen, niets bijzonders want die lopen er zo vaak (of geiten). Achter de schapen echter stond een ram. Uuuhhh, ja wat doe je dan. Nou ten eerste stil staan en niet in de ogen kijken. Dus netjes wachten tot de ram weg was. Hij liep langs me en ik keek even om of die weg was. NIET dus! Hij keek me aan en viel me aan. So wat hebben die een harde kop zeg. Een flinke pijnscheut door mijn arm en ik viel tegen de muur aan. Gelukkig hield die het hierbij, maar ik schrok wel en het deed best pijn. Snel doorgelopen en hij kwam me niet achteraan.

Foto’s maak ik steeds minder merk ik, maar ik heb er nog wat van Stacia op gezet en een paar van Saba. In de diashow kun je ze zien.

Tot zover..

Omdat ik het niet kan laten

Zoals al geschreven, heb ik vorige week met walvissen gesnorkeld. Ze zijn nog tot woensdag ochtend op ongeveer die plek gezien en nu zijn ze weer vertrokken. Ze zijn hier vaak rond deze tijd om uit te rusten en daarna weer verder te reizen.

Om even te laten zien hoe dicht bij ze waren is hieronder een link van een youtube filmpje. Dit is gefilmd door een mede bootganger die het water niet in wilde. Ik spring als eerste het water in en aan het einde zie je me nog een keer snorkelen met de gele vinnen.
Daarna nog een filmpje onderwater. Hierop zijn Rachel en Rodney te zien.

http://www.youtube.com/watch?v=iiQbcbceyQc

https://www.youtube.com/watch?v=mp-WOaKCU4Q

Snorkeling with whales

Ja het is echt waar!! dit is de rug van een 'Humpback Whale!!! En nog beter ik heb er op ong 3 meter vandaan gesnorkeld!!! Dit is echt de beste ervaring ooit!!

We gingen duiken en hadden al gehoord dat de walvissen er weer waren. Die zijn er elk jaar rond deze tijd. Alleen dit jaar zitten ze op een plaats waar wij ook kunnen komen en niet in de 'ruwe' zee.
Dus na de eerste duik zei de kapitein: "we hebben een uur. We gaan de zee op en zoeken naar de walvissen. Marlies ga op het dak zitten en kijk goed om je heen". Natuurlijk ik kijken en kijken in de overtuiging dat ze er vast niet waren want ja zoveel geluk kan ik toch niet hebben. Maar na een kwartier zag ik ineens water omhoog spuiten. Ik zeg "Ik zie ze, ik zie ze echt" dus koers die kant op. Toevallig was dat in de buurt van een boei om boten aan te leggen. (we duiken daar ook wel eens) Dus aan de boei, motor uit (walvissen houden niet van geluid) en wachten. 10 minuten later komen er 2 witte / grijze vlekken onze kant op. JA, ze zijn er echt!!!. Vinnen aan, masker op en het water in gesprongen. Werkelijk waar wat is dat mooi om te zien Van die grote beesten, gracieus door het water heel relaxed. Even later doken ze dieper en zag je alleen de vinnen nog, maar ze kwamen terug. Nieuwsgierig waren ze, vooral naar de boot. Ze waren naast, onder voor de boot en wij op een paar meter ervandaan!! de foto hierboven is van de boot gemaakt (ik had natuurlijk 1 keer niet mijn camera mee :() maar ja de ervaring zelf was zo gaaf. Weet bijna niet hoe je dit moet beschrijven.
NA 10 minuten hielden ze het voor gezien en gingen ze weg. Bijhouden hoef je niet te proberen, want daar zijn ze te snel voor.

Tot zover, maar ik moest dit even delen. Binnenkort volgt de film.

Voor alles een eerste keer

Afgelopen weken lijkt het erop alsof ik steeds weer nieuwe dingen meemaak. Soms leuk, soms wat minder leuk. Om even met het minderleuke te beginnen. Ik ben voor het eerst zeeziek geweest. Er waren flink veel golven en op weg naar de eerste duiklocatie ging alles goed. Lekker gedoen, haaien gezien en heel mooi koraal. Eenmaal weer op de boot gezellig pratend naar de volgende plek. Tijdens het varen geen probleem, maar eenmaal aan de boei ging de boot toch op en neer en heen en weer en ja toen ging het helemaal fout. Snel het water in, wat wel hielp, maar alsnog de vissen gevoerd (lees gekotst) Dit alles nog zonder duikspullen. Duikspullen in het water aantrekken (niet meer gedaan sinds het voor de cursus verplicht was, maar het lukte in 1 keer). Snel naar beneden en alles was weer normaal. Dat is dan wel weer prettig, onderwater heb je geen last van de golven. Een beetje stroming, maar verder heerlijk gedoken.

Dan heb ik voor het eerst met termieten te maken. Dat zijn echt van die dingen waar je eigenlijk nooit over nadenkt, maar ineens zaten ze in de stoelen buiten. Dus actie ondernemen om ze weg te laten halen. Morgen worden de struiken en bomen die besmet zijn weggehaald en wordt er gesproeid. Is dat ook weer opgelost.

Vervolgens had ik een nieuwe hulp om mij vanaf 4 uur te komen helpen. Een lokaal meisje, waar we blij mee waren. Helaas was het een echte ‘local’ en na 4 weken heeft ze ontslag genomen, omdat ze zo vroeg moest opstaan. Dus weer opzoek naar nieuwe hulpen. Laten we hopen dat de volgende wat langer blijft.

Pas was er ook een triatlon op het eiland. Een ware uitdaging voor de echte atleet. Eerst zwemmen in zee met veel golven, dan heel steil omhoog fietsen en vervolgens over de natgeregende trails hardlopen. Ik heb alleen foto's van het fietsen, maar het hardlopen leek in sommige gevallen meer kruipen dan rennen. Wel grappig om te zien en hier geldt het motto van de olympische spelen, 'meedoen is belangrijker dan winnen'.

 

 

 
 
Ook was het weer eens tijd voor live muziek. Er waren echt heel goede artiesten op het eiland. Eerst een optreden met eten erbij en een paar dagen later live muziek in een bar waar de heupjes los gegooid werden.


Oh ja, vorige week heb ik ook mijn eerste salsa les gehad. Vanaf nu denk ik altijd in ‘one, two, three’ als ik loop, of ‘slow, quick, quick’. Gaat na twee lessen al best goed zeg ik zelf, maar voor het er echt een beetje professioneel uitziet duurt nog wel even. Het is in ieder geval een goede manier om wat beweging te krijgen en het is gewoon leuk. Vanavond de volgende les…

In de haven is er een pelikaan op bezoek. Die omen op Saba niet vor en hij zal ook niet lang blijven, maar wel grappig dat ze toch van Sint Maarten hierheen vliegen om ff te checken of het voor hun wat is. Buiten het gevoerd worden door vissers is er geen goede plek om te wonen dus blijven ze niet. Benieuwd of die er zondag nog steeds is.

Trouwens mijn ticket naar Nederland is ook geboekt, in juni kom ik lekker op ‘ vakantie’. Zin om iedereen te zien en bij te kletsen. Er is veel gebeurt zowel hier als in Nederland.
Verder gaat alles zijn gangetje. Lekker werken, lekker duiken en af een toe een hike maken (overigens een route voor het eerst gelopen nu we toch met eerste keren bezig zijn).

Het weer is overigens flink opgeknapt. Veel zon, wat goed is voor het terras. Enige is dat het soms nog geen 2 minuten regent, maar dat het dan met bakken uit de hemel komt en alles dus wel nat is. Maar ik zal niet klagen.

Nou tot zover, binnenkort meer over mijn salsa voreringen. 
Ter afsluiting nog een hagedis. Deze was wel mooi en anders dan de andere. Blijven leuke beestjes om naar te kijken.

Eindelijk de film online

 

Het  is eindelijk gelukt, de film over een jaar bakken staat online. Het internet werkte nog steeds niet helemaal mee en hierdoor duurde het even voor ik hem kon uploaden. Dus geniet ervan!

 

Ondertussen zijn we alweer een eindje in januari en lijkt alles weer gewoon door te gaan. We bakken brood en gebak en blijven lekker druk. Wat je wel merkt is dat de mensen wat rustiger aan doen met de zoete dingen. Of ze zijn aan de lijn of ze hebben geen geld aangezien dat met kerst en oud en nieuw is opgemaakt. Begin deze maand waren er een aantal tweede kamer leden op het eiland om met de bewoners te praten. Snoepreisje natuurlijk, maar ze gingen in ieder geval niet bij een chique hotel zitten, maar kwamen gewoon bij Bizzy B. Dus wij moesten aan de bak met de catering. Lekker belegde broodjes, zoetigheid, stukje fruit en natuurlijk koffie. Een drukke ochtend waarbij het gelukkig droog bleef. Het was wat ons betreft in ieder geval een succes.

Het lijkt trouwens wel of we de nieuwe cateraar op het eiland zijn geworden. De afgelopen weken hebben we al meerdere opdrachten gehad en ook dinsdag moeten we er weer een verzorgen, leuk!

Verder lekker duiken natuurlijk. We hebben 2 spotted eagle ray's gezien echt fantastisch mooi. Ze vliegen echt als adelaars door het water, prachtig! Verder gewoon veel lol op de boot. Zo meteen ga ik naar de haven, want er is live muziek. Dit duet kan me tocht goed zingen! afgelopen woensdag al even kunnen genieten tijdens een etentje, maar vanavond lekker los én voor de afwisseling een keer geen salsa!!!

Nou tot zover vandaag binnenkort weer meer!

1 jaar op Saba

 

Nu ik en jaar op Saba ben is het tijd om eens even terug te kijken. Dit had ik natuurlijk veel eerder moeten plaatsen, maar we hebben een beetje internet problemen. Hierboven dus een filmpje met de gebeurtenissen omtrent de bakkerij het afgelopen jaar.
Maandag voor kerst was er een behoorlijke storm. De bliksem is toen ook ingeslagen in de toren naast het gebouw van de internet provider. Hierdoor alle internet plat. Deels werkt het weer, maar nog niet bij mij.
De storm was trouwens flink. Heel veel regen, aardverschuivingen en wegen werden rivieren. De vonken kwamen uit het stopcontact en wegen lagen vol rotsen.










Nu is het weer wat opgeklaard en kunnen we weer in de zon zitten en duiken. Vandaag geweest en weer 2 spotted eagle ray's gezien. Super mooi.

Nu ga ik van mij cocktail genieten. Later weer een langer verhaal.