maandag 25 februari 2013

Nachtduik


Na het behalen van mijn duikbrevet dacht ik, eerst even wat ‘gewone duiken’. Echter niets is minder waar. Op vrijdag word ik wakker gebeld (om 13 uur, ik blijf een bakker) of ik mee ga op een nachtduik. Toevallig hadden we het daar al over gehad, maar niet op zo’n korte termijn. Natuurlijk denkt Marliesje ‘LEUK, ik ga mee!’ Dus mijn eerste duik na de Paddi is een nachtduik. Lekker ’s avonds op de boot. Eerst even naar de haven lopen. Dat is drie kwartier bijna alleen maar berg af wat de volgende dag spierpijn in de bovenbenen opleverde. Daarna op de boot genieten van een prachtige zonsondergang. Normaal is de zon al achter de berg en zie ik hem niet meer in zee zakken. Nu dus in volle glorie. De golven waren behoorlijk, maar daar heb je onderwater geen last van dus dat is even tijdens het varen lastig. Iedereen een zaklamp mee om alles te kunnen zien en daar gaan we. In de schemering het water in en in een mum van tijd is het echt donker. Dan ziet alles er ineens anders uit. De ‘gewone’ vissen zijn minder te zien, maar de jagers zijn actiever. Zo hebben we prachtig een rog zien zwemmen. Ook zwom er een grote Baracuda. Verder nog een zeekomkommer en een grote garnaal gezien en dan bedoel ik 30 of 40 cm groot. Na 45 minuten weer omhoog en even bijkomen. Want vermoeiend blijft het. Nu op naar de volgende duik ergens deze week.

Verder is de familie van Rachel langs geweest. Daar zat bakker Karel (inmiddels met pensioen) uit Well bij. Hij heeft mij 3 keer geholpen met bakken. Het blijkt maar weer eens dat je bakken niet verleerd, want hij ging als een tierelier. Verder gezellig gegeten bij Swinging doors. Het was ‘Ribs and chicken’ avond. Lekker van de bbq.

De rest van de week lekker rustig geweest. Beetje voetbal training gegeven. Ingevallen bij de ‘Arts and craft’ (knutselmiddag) en nogmaals met de familie van Rachel gegeten.

 
 
Zondag was er weer een feestje georganiseerd bij ‘Cove Bay’. Dit is HET strand en hier kun je een vuurtje stoken en er is standaard een bbq. Dit zijn echte Amerikaanse feestjes. Iedereen neemt wat te eten en te drinken mee. Iedereen kan dan pakken wat hij wil. De overheerlijk wraps waren mijn bijdrage. Wat het helemaal mooi maakte was de volle maan. Dus gezellig eten, drinken (niet te veel) en praten in het Nederlands, Engels en Duits. Dat is af en toe wel wat verwarrend. Om 23 uur naar huis en dan is het weer erg vroeg om 2 uur, maar ja ‘thats life’.

Wat betreft werk heb ik de productie inmiddels wat opgevoerd. Alle dagen maak ik meer brood op sommige dagen zelfs het dubbele. Verder zijn we steeds weer nieuwe dingen aan het testen, zoals de suikerbolus. Die vinden de mensen hier wel lekker. Ze houden hier van zoet dus dat zit met een bolus wel goed. Ook heb ik de ciabatta’s inmiddels zoals ze horen. Bedankt voormalig collega’s van het NBC voor alle recepten, adviezen en informatie. Heb er veel aan gehad.
De bakkerij zelf vordert nog niet hard, maar het elektrisch is inmiddels wel aangesloten en nu de ouders van Rachel weer weg zijn is er weer wat meer tijd daarvoor. Wat wel heel fijn is dat de mannen van het bezoek de karren hebben aan gepast. Nu hebben de broden voldoende ruimte om te rijzen. Dus deze week weer verder en we blijven positief, iets anders werk al helemaal niet.

Nou dit was het wel weer even.

Tot later




dinsdag 12 februari 2013

Weekendje vrij


Wat is dat lekker zeg, een zaterdag vrij. Hier is vrijdag avond DE dag om uit te gaan. Normaal moet ik om half 3 mijn bed uit en lekker stappen zit er dan niet in. Maar Rachel had besloten dat het er toch maar eens van moest komen en bood aan de zaterdag te werken.

En daar ging ik naar de Sabaoke. Dit is bij Scouts, ‘the place to be’ op vrijdag avond. Sabaoke is dus gewoon karaoke met betere en minder goede zangers. De eigenaren doen erg hun best, het is alleen wel wat ‘overdone’. Er is een zeer grote keuzemogelijkheid. Er zijn hier twee Nederlanders die vroeger in musicals speelden, die kunnen dus best goed zingen. Ook heb je een vrouw die iedere week het zelfde deprimerende liedje wil zingen. Maar uiteindelijk gaat het daar niet echt om. Het is er gewoon gezellig. Lekker aan de bar met veel mensen die ik al heb leren kennen. Geen wijntje erbij, want die is schrikbarend duur als je ze per glas besteld (7 dollar) een glas sterke drank is veelal 5 dollar en je doet er langer mee. Veel gelachen om de rare Noorse toeristen die er rondliepen. Om een uurtje of 2 weer lekker naar huis. Met zijn zevenen in een niet al te grote auto en nou ja het was hilarisch.

Zaterdag ochtend dus eerst maar even bijkomen en lekker gelummeld. Daarna heb ik heerlijk geschilderd. Echt lekker bezig zijn en de zeeeeer verweerde luiken een mooie frisse kleur gegeven. Binnenkort volgen de foto’s van het resultaat.

Zondag was er een live muziek bij Queens garden resort. Dit doen ze een paar keer per jaar. Dit keer was er een duo uit Nederland. Ze zongen echt heel goed en na wat lounge muziek werd het later een waar feest. Lekker de voetjes van de vloer dus en weer eens wat nieuwe dansjes geleerd. Helaas de volgende ochtend wel werken, maar omdat het feestje al om 16 uur begon toch volop kunnen genieten.

Iemand mailde mij de vraag of ik het hier een beetje naar mijn zin heb. Het antwoord is overtuigend JA. Het is hier heel gezellig, leuk werk en als je wilt is er altijd wat te doen. Soms moet je een gezellige avond zelf creëren, maar iedere keer als ik denk ‘wat zal ik eens gaan doen’ komt er wel weer iets anders voorbij. Even wat eten of drinken of een ander feestje.

Zo heb ik donderdag bij Rachel en Rodney gegeten. Mijn huisbaas had me ‘Wahoe’(als je dat zo schrijft) gegeven. Dat is een soort vis. Deze wordt gevangen op Sabaday in december. Er is dan een ware wedstrijd wie de grootste vis vangt. Uiteindelijk belanden de meeste in mootjes of zeg maar gerust mooten, want je kunt er met gemak met zijn tweeën van eten. Die vis had ik dus meegenomen en die hebben we heerlijk opgegeten met een lekkere groenteschotel erbij, heerlijk!!

Gisteren heb ik mijn duikbrevet gehaald!! Ik ben nu officieel een ‘open water diver’. Dus ik kan nu overal ter wereld gaan duiken. Natuurlijk eerst voornamelijk hier. Gisteren weer veel moois gezien. Veel soorten vissen en koraal. Ook de laatste oefeningen moesten nog gedaan worden, zoals het master af en op zetten en fin piffit. Dat is zeg maar blijven zweven in het water. Als je inademt ga je omhoog, adem je uit dan ga je naar beneden. Erg leuk om te doen trouwens.

In de diashow zie je weer nieuwe foto’s van de bakkerij en van een wandeling die ik vorige week heb gemaakt. Ook de foto’s van de livemuziek zitten ertussen. De foto’s van het duiken zijn inmiddels iets bewerkt, zodat ze niet meer zo blauw zijn.

Tot later




vrijdag 1 februari 2013

Eerste duik in de oceaan

Vandaag mijn eerste duik voor de cursus in de oceaan gemaakt. Natuurlijk ben ik al eens bij Bali gedoken, maar toen werd alles voor je gedaan.
Nu moet je alles zelf in elkaar zetten, checken bij je buddy en alles in de gaten houden.
Eerste een ondiepe duik gemaakt naar een kleine 10 meter. Daar zijn de foto's van. Hier zaten nog net heel veel vissen, maar het was ook vooral bedoeld om te wennen en om naar schildpadden te zoeken. Die zaten er natuurlijk net niet nu.
Na 35 minuten weer op de boot om even wat te drinken. Hierna weer het water in om wat oefeningen te doen zoals, je trim vest (waar je fles aan zit en waar lucht in kan om te blijven drijven als je wilt enz.) in het water aan doen, regulator (ademautomaat voor in de mond) wisselen met de snorkel en je masker legen voor als deze vol water zit. Hierna weer een tijd gedoken, nu naar (zo zal later blijken) precies 18 meter. Tijdens deze duik kon de camera niet mee (kan maar tot 10 m) en hier natuurlijk we veel meer vissen en een zeeschildpad gezien. Weer oefeningen en daarna weer door. Toen ineens lag er een rog op de bodem te koekeloeren. Toch maar even een bochtje omheen gemaakt, want daar wil je niet door gestoken worden. Vervolgens onder de rotsen, bijna niet te zien, ligt er een slapende haai en later komen we nog een lionfish tegen. Die horen hier overigens niet te leven, want ze eten de andere vissen op en hebben zelf geen natuurlijke vijanden. Daardoor is dat de enige vis die door de Marine park wordt gevangen om het aantal te controleren.
Daarna weer naar boven met een laatste oefening. Ik moest doen alsof ik geen lucht meer had en samen met je buddy (met haar tweede regulator) moet je dan opstijgen. Aan het oppervlak moet je met de mond je vest opblazen om te blijven drijven, maar dat valt niet mee met al die golven. Hierdoor erg veel zout water binnen gekregen, maar ja we gingen toch weer terug naar de wal.
Daar even genoten van een paar lekkere kippenvleugeltje. Natuurlijk niet voor we alles hebben schoongespoeld en opgeruimd.

Zo dat was eigenlijk wel alles voor wat betreft het duiken. Veel meer foto's zal ik wel niet kunnen maten in verband met de diepte, maar het bewijs is er wel ;)

Groetjes en tot later