Nu ik een weekje op Saba ben begint
alles wennen. Zo weet ik waar de boodschappen gehaald kunnen worden, heb ik een
telefoonnummer en leer steeds meer mensen kennen. Dit zijn mensen uit veel
verschillende landen. Bijvoorbeeld uit America, Duistland en Zuid-Afrika. Met
de ‘locals’ is het contact veel minder tot noch toe.
 |
| 'Spring bay' |
 |
| Zoals gezegd, veel cactussen |
 |
| Vreemde cactussen zijn er ook |
Dinsdag (eerste kerstdag, maar dat
voelde niet echt zo) heb ik weer een heel eind gewandeld naar ‘Spring bay’. De
heenweg bijna alleen maar bergaf gelopen, wat dus niet veel goeds betekende
voor de terugweg ;). Het landschap hier is heel anders als op de Mt. Scenery. Hier groeien alleen struiken, gras en cactussen, veel en voor mij vreemd uitziende cactussen. Bij de baai heerlijk gezeten en gekeken naar de golven en
het landen en stijgen van het vliegtuig. Op de terugweg nog een leguaan gezien.
Deze was echter al weg voor ik de camera te pakken had, dus helaas niet op de
foto. Hij was zeker een meter lang en misschien wel anderhalf.
Eerste kerstdag buiten gegeten bij
Rachel, mijn werkgeefster, en Rodney, haar man, Ze hadden nog meer vrienden
uitgenodigd wat heel gezellig was. Het eten bestond uit vlees van de barbeque (da’s weer eens wat anders als gourmetten),
salade en aardappel uit de oven. Erg lekker allemaal.
Wat opvalt is dat iedereen heel zuinig
is met water. De watervoorraad die ieder huis heeft is afhankelijk van het
regenwater. Hier zijn ze zo langzamerhand blij als het eens flink gaat
regenen! Het heeft trouwens ’s nachts
wel twee keer geregend. Verder is er een ‘Musquito department’. Dat wil zeggen
dat ze controleren op stilstaand water. Je mag bijvoorbeeld geen regenton die
niet is afgedekt hebben. Er worden guppies in de opslagtanks met water gedaan
om ook daar de muggen geen kans te geven. Het is maar goed dat daar een beetje
rekening mee wordt gehouden, want als nieuwkomer op het eiland lusten de muggen
mij graag.
